Ciekawie skonstruowany jest, to trzeba przyznać. Wątki wyjaśniają się w miarę postępowania wydarzeń i przypominania sobie dzieciństwa przez Electrę.
Ale i to nie jest tu niedorobione. Wątki wyjaśniają się w jasnym stopniu dopiero na końcu, a akcja za nic nie zachęca aby czekać na ich odpowiedź.
Fabuła prosta w odgadnięciu, banalna symbolika. Zdjęcia czasem naprawde dobrej jakości (np. scena z prześcieradłami latającymi wokół Electry), a czasem naprawdę żałosne (np. scena walki przy studni). Co więcej można dodać? Przesłanie? Człowiek w różnych momentach swojego życia poznaje się co raz lepiej i poznaje inny element siebie i chyba tyle.
W zasadzie film w którym nie ma czego się NIE przyczepić.
Zmarnowana szansa na ciekawą produkcję.

Ocena:4/10